- məmnunluq
- is.1. Xoşhallıq, razılıq, sevinc. Məmnunluğunu ifadə etmək.2. Məmnunluqla şəklində zərf – bax məmnuniyyətlə («məmnuniyyət»də). Vahid də bu gün xoş bir xatircəmlik, məmnunluqla evə qayıtdı. M. C..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
məmnunluq
Look at other dictionaries:
qeyri-məmnunluq — is. Qeyri məmnun olma, məmnunsuzluq, xoşnudsuzluq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səadət — is. <ər.> 1. Həyatda ən yüksək məmnunluq hissi; bir şəxsin hər hansı bir şeydən duyduğu dərin məmnunluq və sevinc hissi; xoşbəxtlik. <Murad> özünün səadət və istirahətini yalnız Nigarla bərabər yaşamaqda görürdü. S. H.. Şair anam… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşbəxtlik — is. 1. Həyatından son dərəcə məmnunluq, dərin razılıq və sevinc hissi, səadət. Ailə xoşbəxtliyi. Xalqın xoşbəxtliyi. // Bu hissin bu və ya başqa bir şəkildə təzahürü. Əziz balalar! . . Mində birimizin üzünə xoşbəxtlik günü doğub minmin bəlalərdən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşhallıq — is. 1. Məmnunluq, sevinc, fərəh, ürəyi açılma. 2. Xoşhallıqla şəklində zərf – çox şad halda, razılıq, məmnunluq hissilə, məmnunluqla. Saçları ağarmağa başlayan Cəmilə çox xoşhallıqla başını tərpətdi və gülümsədi. S. R.. . . Yusifgil daha bir çox… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaxşı — sif. 1. Müsbət xüsusiyyətlərə və ya keyfiyyətlərə malik olan; öz keyfiyyəti ilə verilən tələbləri təmin edən, lazımi qaydada olan; bəyənilən (yaman ziddi). Yaxşı yeməklər. Yaxşı mal. Yaxşı at. Yaxşı mənzil. Yaxşı xətt. Yaxşı tərcümə. Yaxşı şərait … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
inşirah — ə. 1) şənlik, şadlıq; 2) məmnunluq ə. təmizlik, paklıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məmnuniyyət — ə. 1) razılıq, minnətdarlıq; 2) məmnunluq, xoşhallıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nə’ma — ə. xoşbəxtlik; məmnunluq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
riza’ — ə. 1)razılıq, məmnunluq ə. süd əmələ gəlmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rizvan — ə. 1)cənnətin gözətçisi və qapıçısı olan mələyin adı; 2) m. behişt, cənnət ə. razı qalma, xoşhallıq, məmnunluq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
